در میان چیزهائیکه در زندگی روزمره بدان مشغولیم بعد از تنفس، خوردن از همه مهمتر است. مقاومت انسان در گرسنگی تا این حد است که دیده شده تا چند هفته هم می توان بدون غذا زنده ماند، ولی بدون آب تا چند روز و بدون اکسیژن تا چند دقیقه بیشتر نمی توان زندگی کرد .
ما در زمانی زیست می کنیم که دنیای طب در کار خود متحیر مانده است. از ازدیاد ناسلامتی و امراض بیشماری که موجودیت ما را به قهقرا می برد، سیل داروها، واکسنها، اعمال جراحی و از جلوگیری گسترش بیماریها عاجز مانده ایم. و امراضی که مستقیم با تغذیه مربوط هستند دائما رو به ازدیاد است .