بلوط
بلوط درخت بومي در مناطق معتدله است و در ايران در جنگهاي كردستان ،لرستان و كهكلويه مي رويد . ارتفاع اين درخت در بعضي نواحي تا ۵۰ متر و قطر تنه آن به ۳ متر نيز مي رسد . برگهاي درخت بلوط پنجه اي و مانند انگشتان دست مي باشد . ميوه درخت بلوط كه به نام بلوط معروف است مانند فندق بوده و در پياله اي جاي مي گيرد
تركيبات شيميايي:
پوست و برگ درخت بلوط داراي تانن ، قند ، اسيد گاليك ، اسيد ماليك ، كوئرسين Quercine ، موسيلاژ ، پكتين ،رزين و روغن است.
بلوط از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است.
خواص ميوه بلوط از قديم الايام مورد مصرف بوده و از آن به عنوان غذا استفاده مي كرده اند . حتي اگر آنرا خشك و در كرده و با در گندم مخلوط مي كنند و از آن نان تهيه مي نمايند . مي توان بلوط را بوداده و سپس آنرا در كرده و از آن چائي تهيه كرد . مقدر مصرف آن يك قاشق چايخوري در يك ليوان آب جوش مي باشد .
اين دم كرده را مي توان براي مورد زير بكار برد . ۱٫بواسير را برطرف مي كند . ۲-اسهال ساده و اسهال خوني را رفع مي كند . ۳-درد معده و گاز معده را برطرف مي كند . ۴-براي رفع كم خوني موثر است . ۵-نرمي استخوان را درمان مي كند . ۶- براي تقويت عمومي بدن موثر است . ۷-براي معالجه اسهال اطفال ،در بلوط را با كاكائو مخلوط كرده و دم كرده آنرا به اطفال مي دهند . خواص درخت بلوط براي استفاده از پوست درخت بلوط يم توان آنرا در كرده و با عسل مخلوط كنيد و يا اينكه يك قاشق در آنرا در يك ليوان آبجوش ريخته و به مدت ۱۰ دقيقه دم كنيد .
۱- خونريزيها را متوقف مي سازد . ۲-درمان كننده بواسير خوني است . ۳-خاصيت ضد عفوني درد . ۴-ادرار را زياد مي كند . ۵-ترشحات زنانه را از بين مي برد . مصارف خارجي پوست درخت بلوط براي استفاده خارجي از جوشانده پوست درخت استفاده مي شود . بدين منظور بايد ۱۵ گرم پوست درخت را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد به آرامي بجوشد تا حجم آن به دو سوم تقليل يابد . از اين جوشانده مي توان بعنوان كمپرس استفاده كرد و يا آنرا در وان حمام ريخته ودر آن ساتراحت نمود .
۱)خون مردگي را درمان مي كند . ۲)اگزما را از بين مي برد. ۳)براي درمان بيماريهاي پوستي در وان حمام كه در آن جوشانده پوست درخت بلوط را ريخته ايد به مدت يكربع ساعت استراحت كنيد . ۴)اگر واريس داريد اين قسمتها را با جوشانده پوست بلوط كمپرس كنيد . گز علفيدر اثر نيش زدن حشره اي مخصوص به برگ و يا شاخه هاي درخت بلوط ماده اي به بيرون تراوش مي كند كه در اثر مجاورت با هوا سفت شده و به صورت دانه هايي به قطر ۲ سانتيمتر بر روي ساقه و يا برگ ظاهر مي شود . براي استفاده از گز شاخه هاي درخت را تكان مي دهند تا دانه هاي گز به زمين بريزد . البته اين دانه ها مخلوط با برگ و پوسته درخت است كه بايد تميز شود . گز علفي از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است .
براي استفاده طبي از گز علفي مي توان آنرا با عسل مخلوط كرد و يا جوشانده آنرا تهيه نمود .( ۵۰ گرم در يك ليتر آب جوش ) خواص گز علفي۱)قابض است . ۲ ) خونريزيها را متوقف مي سازد . ۳)مقوي معده است . ۴)تقويت كننده دستگاه تنفسي است . ۵)سينه را نرم و صدا را صاف مي كند . ۶)سرفه ها را برطرف مي كند . ۷)تنگي نفس را درمان مي كند. ۸)براي معالجه بواسير گز علفي را با عسل مخلوط كرده و بر روي بواسير بگذاريد . مضرات : مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .
