سرطان چیست؟

سرطان در درون سلول آغاز میشود. درون هسته سلول، دی ان آ هست. همان طرحی که هر سلول را به این شکل در آورده، و شما را به این کسی که هستید، تبدیل کرده است. اما این دی ان آ، به آسانی آسیب می بیند. و وقتی چنین شد، به جای اینکه سر جایش باشد و وظیفه خود را انجام دهد، به طور غیر قابل کنترلی، جهش می یابد. و همچون علف هرز که در گلها ریشه می دواند، و مزاحم دیگر گیاهان میشود، عمل می کند و کمی از آن شکسته میشود، و به جریان خون وارد میشود، و در جایی دیگر از بدن گسترش می یابد و همین کار را  انجام میدهد و به دیگر بافتها آسیب می رساند. سرطان این است. اما چیزهای خاصی وجود دارد که آنرا بدتر میکند، و چیزهایی که به بهبود آن یاری می رساند.

بدترین موارد، هورمون ها هستند. اگر زنی سرطان سینه داشته باشد، هورمون جنسی خانمها استروژن است، موجب تسریع رشد آن میشود و به نظر میرسد نه تنها در مرحله اول مورد ایجاد آن میشود، بلکه آن را گسترش نیز میدهد. اگر مردی دارای سرطان پروستات باشد، هورمون جنسی مردانه یا تستسترون در بدن او دقیقاً همین کار را انجام میدهد. این هورمون موجب رشد و گسترش سرطان میشود.

اولین ارتباط میان سرطان و رژیم غذایی، از مقایسه آمار میان کشورهای مختلف بوجود آمد. مثلاً اگر ژاپن را با ایالت متحده آمریکا مقایسه کنید، احتمال ابتلا به سرطان در یک زن ژاپنی، در مقایسه با یک زن آمریکایی، کمتر است. و اگر او سرطان بگیرد، احتمال زنده ماندن اش بیشتر است. چرا اینطور است؟ اولین فرضیه این بود که زنان ژاپنی، لاغر تر هستند. و این مهم است، زیرا چربی به عنوان عاملی برای ساخت استروژنعمل میکند. هر چقدر چربی بیشتر باشد، بیشتر استروژن تولید میشود، هورمون زنانه بیشتری به جریان خون وارد میشود و وقتی این هورمون ها به جریان خون وارد شوند، در جستجوی یک سلول سرطانی بر می آیند. و همچون اثر کود بر علف هرز عمل می نمایند. اینها موجبرشد و اشاعۀ سلول های سرطانی میشوند و بیماری را فعال میسازند. این بخشی از روند است. رژیم غذایی نقش مهمی دارد، حتی اگر زن، لاغر باشد.

این امر چطور روی میدهد؟

محققان مدتها پیش دریافتند که اگر زنی دارای رژیم پرچرب و کم فیبر باشد، مقدار استروژن خون او تنها در عرض چند هفته، افزایش می یابد و بسیار بیشتر از قبل میشود. بخشی از دلیل این امر این است که فیبر به بدن شما کمک میکند تا از شر استروژن اضافی خلاص شوید. زیرا کبد شما در هر دقیقه از روز خون تان را تصفیه میکند و در جستجوی چیزهایی است که به آنجا تعلق ندارند. و اگر استروژن اضافی در خون بیابد، آن را خارج میکند و از طریق لوله کوچکی به نام مجرای صفرا، آن را به روده ها می فرستد و در نهایت از بدن خارج میکند.

لذا کبد خون را تصفیه میکند، و اگراستروژن اضافی ببیند: میگوید: ما به تو نیاز نداریم، بهتر است از شر تو  خلاص شویم. و آنرا بیرون میکند، و به مجرای صفرا می فرستد، و بعد به روده و بعد نیز آن را خارج میکند. سیستم خوبی است. تنها مشکل این است که این عملکرد به فیبر بستگی دارد. اگر شما مقدار زیادی فیبر به صورت میوه، سبزی، حبوبات و غلات کامل بخورید، آن مقدار استروژن اضافی یافت شده توسط کبد، به مجرای صفرا میرود و بعد به رودها میرسد، و به فیبر می چسبد و فیبر آنرا به خارج از بدن هدایت میکند.

حال فرض کنید که ناهار من از شیر کم چرب، ماست و سینه مرغ تشکیل شده باشد. در این غذاها، چقدر فیبر است؟ این غذاها گیاه نیستند؛ لذا زبرینه گیاهی ندارند. در هیچ یک از این غذاها فیبر وجود ندارد. در هیچ یک از محصولات حیوانی، فیبر نیست.

پس چه روی میدهد؟

کبد استروژن های یافت شده در خون را تصفیه میکند، آنرا به مجرای صفرا و بعد به رودها می فرستد. فیبر کجاست؟ فیبری در کار نیست! پس چطور میشود؟ استروژن به خون باز می گردد. و مجدداً جذب میشود و در بدن می چرخد، و بعد به کبد باز می گردد، و کبد می گوید: “تو اینجا چه کار میکنی؟” و بعد کبد، مجدداً استروژن را بر میدارد، آنرا به مجرای صفرا و بعد به روده می فرستد. مجدداً جستجو به دنبال فیبر آغاز میشود، اما فیبری در کار نیست، و دوباره جذب صورت میگیرد! و استروژن چرخه انتروهپاتیک (روده کبدی) را سبب میشود. “انترو” به معنای روده، و “هپاتیک” به معنای کبد است، مشابه هپاتیت. و این فقط در مورد استروژن صادق نیست، برای تستسترون هم صادق است.

مردی که در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات است، اگر بتواند از تستسترون اضافی خلاص شود، از همان سیستم استفاده میکند. اگر او در رژیم خود، مقدار زیادی فیبر داشته باشد، سطح تستسترون خون او به اندازه کافی خواهد بود، اما زیاد نمی شود زیرا کبد تستسترون را می یابد و  و اگر زیاد باشد، از شر آن خلاص میشود. مشابه استروژن.

شما شنیده اید که جو دو سر میتواند کلسترول خون را کاهش دهد، روند کار به این شکل است: با خوردن جو دو سر، فیبر زیادی وارد بدن تان میشود. کبد، کلسترول را می یابد، آن را به مجرای صفرا میفرستد، و این کلسترول به سوی آنجا جریان می یابد و اگر جو یا دیگر انواع فیبرها در آنجا باشد، این مقدار اضافی کلسترول را به بیرون می فرستند و سطح کلسترول، پایین می ماند.

آیا این تئوری براستی کار میکند؟

بله، واقعاً کار میکند. در تعدادی از تحقیقات، اثر تغییر رژیم غذایی بر هورمون ها و میزان سرطان را مورد بررسی قرار داده اند. و من میخواهم بطور خلاصه ۲ مورد از آنها را با شما در میان بگذارم. یکی، دانشگاه ایالتی نیویورک، در بوفالو، آمریکا. در این دانشگاه، ۹۰۰ نفر از زنهای مبتلا به سرطان سینه را مورد بررسی قرار دادند و آنها دریافتند که به مرور زمان خطر مرگ از بیماری، به ازای هر هزار گرم چربی که ماهیانه مورد مصرف این زنها قرار میگرفت، بیماری % ۴۰ افزایش می یافت.

حالا برای تصور این شرایط، فرض کنید که فرد گیاهخوار باشد، بدون محصولات حیوانی، و چربی اضافی در رژیم خود. در واقع در آن رژیم، مقدار زیادی چربی وجود ندارد. برای مقایسه، تفاوت آن با یک رژیم آمریکایی را در نظر بگیرید، که حاوی مقدار زیادی چیزبرگر، و سیب زمینی های سرخ شده با سس و چربی است. ماهیانه تفاوت چربی در این دو رژیم، بین  هزار تا ۱۵۰۰ گرم است. یعنی بین ۴۰ تا ۶۰ درصد تفاوت بین مرگ و زندگی، در هر لحظه از عمرتان.

یک تحقیق دیگر به نام “بررسی اثر تغذیه بر زنان“، بسیار مهم بود. آنها زنان مبتلا به سرطان سینه را مورد تحقیق قرار دادند. در این تحقیق از زنها خواسته شد تا میزان چربی رژیم غذایی شان را کاهش دهند، و زنها نیز چنین کردند. آنها زنها را بر اساس  رژیم غذایی مقایسه کردند؛ یک دسته از آنها روزانه بین ۳۰ تا ۳۳ گرم چربی مصرف میکردند که این میزان بسیار کم بود. و این گروه با گروه کنترل که ۵۱ گرم چربی مصرف میکرد، مقایسه شد، این میزان چربی نیز کم بود، اما به خوبی گروه قبل که رژیم خاص داشتند، نبود.  بعد یک چیز معلوم شد. این زنها تحت درمان سرطان سینه بودند، آیا سرطان آنها بازگشت؟ یا به نوع جدیدی از سرطان مبتلا گشتند یا نه؟

زیرا اگر کسی از قبل دچار سرطان باشد، مثلاً سرطان سینه، این احتمال وجود دارد که نه تنها سرطان بازگردد، بلکه به سرطان جدیدی نیز مبتلا شود و آنها دریافتند که با این رژیم میتوان به طور کامل، از آن اجتناب کرد. این رژیم میتواند احتمال بازگشت سرطان قبلی یا ابتلا به سرطان جدید را  تا % ۲۴ کاهش دهد.

همین امر در مورد سرطان پروستات صادق است. محققان، مردان دارای سرطان پروستات را بررسی کرده اند، رژیم غذایی شان را تغییر دادند، و تفاوت های ناشی از آن را مورد تحقیق قرار دادند. و واقعاً تفاوت وجود داشت.

دکتر دین اورنیش تحقیقاتی انجام داد، که بیان میداشت شما میتوانید روند بیماری قلبی را معکوس کنید. او رژیم غذایی کم چرب، ورزش و کاهش استرس را در درمان مؤثر میدانست و دریافت که این کارها میتواند روند بیماری قلبی را معکوس کند. بعد همین روش را برای مردان مبتلا به سرطان پروستات عملی کرد و نتایج، شگفت انگیز بود. ۹۳ مرد، که همه سرطان پروستات داشتند… همانطور که میدانید، اگر فردی دارای سرطان پروستات باشد، لزوماً نباید فوراً مورد درمان قرار گیرد. بسیاری از این مردان مسن هستند و می توانند صبر کنند و تست خونی به نام پی اس آ، آنتیژن خاص پروستات از آنها گرفته شود. سرطان زود پیشرفت نمیکند، میتوان صبر کرد. اما اگر سریع پیشرفت کرد، باید مورد درمان قرار گیرید، نمیتوان زیاد صبر کرد. و آنها دریافتند که در نیمی از این گروه که به رژیم گیاهی روی آوردند، در مقایسه با نیم دیگر که رژیم شان را تغییر ندادند، در تست پی اس آ آنها شواهدی دال بر افزایش سرطان نشان داده نشد و بر عکس میزان آن کاهش یافته بود. و در این دوره درمانی، میزان آن ۴ درصد کم شد.

این خوب است. یعنی می توانیم مجدداً  سلامت خود را بدست آوریم، و در بین این افراد، حتی یک نفر هم نیاز به درمان پیدا نکرد. اما در گروه کنترل، پی اس آ بالا رفت. به میزان حدود ۶ درصد، و وقتی به گروه دوم بنگرید، از بین ۴۹ نفر در این تحقیق، ۶ نفر از آنها نتوانستند صبر کنند، سرطان آنها به شدت در حال افزایش بود. و باید مورد درمان قرار میگرفتند.

در رابطه با سرطان، یک نکته دیگر هم هست و آن نقش خاص مواد لبنی بر سرطان است. مردانی که مقدار بیشتری محصولات لبنی استفاده میکنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند. لذا ما به تحقیقات بیشتری در این باره نیاز داریم و ۲ دانشگاه بزرگ هاروارد بر اساس تحقیقاتی نشان داده اند که وقتی مردان مقدار زیادی محصولات لبنی استفاده کنند، خطر ابتلا به سرطان پروستات به میزان زیادی در آنها افزایش می یابد. و شاید دلیل این امر  این باشد که این محصولات، جریان خون فرد را تغییر میدهد. این مواد موجب افزایش  چیزی به نام “آی جی اف- ۱“میشود.

آیا هرگز در این مورد شنیده اید؟ آی جی اف- ۱ مخفف “عامل رشد مشابه انسولین شماره یک” است. من آن را مشابه کلسترول می دانم. زیرا وقتی برای اندازه گیری کلسترول فردی، خون او را  مورد آزمایش قرار میدهیم، به چه نتیجه ای می رسیم؟ به اینکه این فرد در آینده به مشکل قلبی دچار میشود یا نه؟ لزوماً منظور همین حالا نیست، بلکه شاید ۱۰ سال آینده باشد. اگر ما آزمایش خون بگیریم، و سطح آی جی اف- ۱ را اندازه گیری کنیم، در صورت بالا بودن آن، خطر ابتلا به سرطان وجود دارد. سرطان پروستات در مردان، و سرطان سینه در زنان.