امروز می خواهم برایتان از بهترین اطلاعاتی را که درباره خام خواری میتوان خواند بگویم. سالهای زیادی کشید تا به این نتایج رسیدم، البته اینها تنها تجارب من نیستند،بلکه بسیاری از خام گیاهخواران نیز آن ها را قبول دارند.

اصول زیر برای یک برنامه ی غذایی خام گیاهخواری سالم بسیار ضروری هستند.

۱ از هر رژیمی که خواستید استفاده کنید، باید ۷۵% از بشقاب شما را مواد تازه، خام، و میوه های ارگانیک و سبزیجات تشکیل دهد. ۷۵% از بدن شما را آب تشکیل می دهد پس بشقاب غذایی شما نیز باید آن را منعکس کند.

۲ در صورت امکان مواد با کیفیت و ارگانیک را خریداری کنید، پولتان را خرج کنید نه سلامتیتان.

۳ در طول یک روز تا جاییکه امکان دارد غذاهای سبز بخورید. چه نوشیدنی سبز، قسمتی از سالادتان، و یا یک اسموتی سبز. سعی کنید حداقل ۲ و یا ترجیحا ۳ بار در روز از سبزیجات خوب، تازه و سالم استفاده کنید.

۴ در طول یک روز شش لیوان آب بنوشید، اما این مقدار آب نباید مابین غذا خوردن شما باشد. البته اگر غذای خام بخورید میلتان به آب خوردن وسط غذا از کم می شود.

۵ تنها وقتی واقعا احساس گرسنگی می کنید بخورید.  این یک توصیه ی فوق العاده ساده است  اما اوایل باید روی آن کار کنیم. خبر خوب این است که هر چه بیشتر غذای خام بخورید، الکی غذا نخوردن برایتان راحتر می شود.

۶ در هر وعده ی غذایی تنها یک غذای پخته شده یا سنگین میل کنید (همراه با بشقاب بزرگی از سالادتان). با انجام اینکار ساده انرژی بسیار بیشتری خواهید داشت.

۷ بعد ازینکه غذای خود را خوردید برای خوردن چیز دیگری حداقل ۳ ساعت صبر کنید.  اگر خیلی احساس گرسنگی کردید از غذایی که خورده بودی یا سبزیجات خام بخورید تا با مشکلات گوارشی هم مواجه نشوید.

۸ مکمل ها را در نظر داشته باشید.  ممکن است برای شما ضروری نباشد اما خوب است. باید پیش از شروع رژیم غذایی از کمبودهایی که در بدنتان هست را با آزمایش پیدا کنید و از مکمل های بسیار سالم هر روز استفاده کنید.

۹  به تنوع فکر کنید! غذاهای جدید، موارد جدید، دستور غذایی و پخت جدیدی را امتحان کنید. تمام تلاشتان را بکنید تا از تمام گروه های غذایی حداقل ۳ بار در هفته میل کنید. تنـــــوع طعــــم زندگیــــیست… و به شما سلامتی بی نظیری تقدیم می کند!

۱۰ عاشق هر چه که می خورید باشید!  غذا باید  لذت بخش باشد، غذاهای خام هم همینطور هستند.  تنها غذاهایی که دوست دارید را انتخاب کنید و اگر غذایی که عاشقش بودید رو پیدا نکردید به جستجو و امتحان کردن غذاهای مختلف ادامه دهید که هزاران غذای خوشمزه و سالم وجود دارد.

ترجمه شده از therawfoodcoach.com

لطفا ماهی قرمز نخريد

ماهی قرمز در بسیاری از مغازه ها و حتی معابر شهر به فروش می رسد و این موجود دوست داشتنی قبل از عید نوروز میهمان خانه ها می شود ؛ اما ….

به گزارش باشگاه خبرنگاران ، بهار نزدیک است و اسفند هم نفس های خود را می کشد و زردی زمستان جایش را به بهار خواهد داد.
بهاری که نوروز آن همه را به وجد می آورد. در آستانه سال نو،‌بازارها هم رونق گرفته است و بازار خرید ماهی قرمز نیز مثل همیشه زودتر از موعد خود را به همه نشان داده است . با توجه به تجربیات سال های گذشته و با فرارسیدن سال نو و رونق خرید و فروش و عرضه جانوران وحشی به خصوص حیواناتی نظیر لاک پشت ،‌سمندر،‌مار،‌ماهی قرمز در مقدار وسیع توسط افراد فرصت طلب در مراکز تجاری و سایر نقاط شهر،‌هر گونه خرید و فروش،‌حمل عرضه و نگهداری گونه های مذکور از طرف سازمان حفاظت محیط زیست کشور ممنوع اعلام شده است.

این گونه فعالیت ها خلاف قوانین و مقررات محیط زیست بوده و در صورت مشاهده هر گونه تخلف با متخلفین برخورد قانونی خواهد شد.

**حیوانات نباید قربانی لذت لحظه ای ما شوند

حسین عبیری گلپایگانی کارشناس محیط زیست موضوع استفاده از ماهیان تزئینی را به دیده اخلاقی نگاه می کند و معتقد است حیوانات آفریده های خداوند هستند و نباید قربانی لذت لحظه ای ما باشند.

وی ادامه داد: فعالان محیط زیست سالهاست تلاش می کنند ماهی قرمز را به عنوان موجودی زنده که اسیر تنگهای بلورین شده اند از سفره های هفت سین مردم ایران برچینند اما نوز موفق نشده اند. این درحالیست که تا کمتر از ۱۰۰ سال پیش اصلا ماهی قرمز به سر سفره هفت سین ایرانیان جای نداشته است.

عبیری افزود: ماهی قرمز از نظر تاریخی جایگاهی در سفره های هفت سین ایرانی نداشتند و تا ۱۰۰ سال پیش اصلا ماهی قرمز بر سر سفره هفت سین ایرانیان جای نداشت نگاهی به نقاشی سفره هفت سین کمال الملک یک سند واقعی است که در این اثر هنری از وجود ماهی قرمز رنگ در سر سفره هفت سین خبری نیست.

به باور وی حتی در دوره قاجار نیز مردم در سفره هفت سین از ماهی قرمز استفاده نمی کردند و این نشان می دهد که ماهی قرمز در این چند دهه اخیر بر سر سفره هفت سین راه یافته است.

وی تصریح کرد:بررسی ها نشان می دهد فقط در کشور ما از ماهی قرمز استفاده و در پایان مراسم عید نیز این ماهی های کوچک را در آبهای روان رها می کردند.

تا به امروز، تعداد تحقيقاتي كه بر اهميت مصرف بيشتر غذاهاي گياهي و مصرف كمتر غذاهاي حيواني تاكيد مي‌كند، غير قابل شمارش است. كميته پزشكان براي طب مسئولانه، چنين تحقيقاتي را رديابي مي‌كند. ۶ ماه قبل از اينكه كتاب انقلاب غذا زير چاپ برود، اين كميته اعلام كرد كه دوازده تحقيق ذيل درباره فواید گیاهخواری برای سلامت ژورنال‌های معتبر پزشكي منتشر شده اند:

خوردن ميوه و سبزي بيشتر، احتمال زنده ماندن زنان مبتلا به سرطان تخمدان را افزايش مي‌دهد
احتمال زنده ماندن زناني كه مقاديز زيادي ميوه و سبزي مصرف مي‌كنند در صورت ابتلا به سرطان تخمدان بيشتر از زناني است كه كم ميوه و سبزي مي‌خورند. اين تحقيق در مارچ ۲۰۱۰ در مجله اتحاديه تغذيه آمريكا منتشر شده است. محققان دريافتند كه سبزيجات زرد و از خانواده كلم( كلم، بروكلي، گل كلم و ..) باعث زنده ماندن بيشتر و مصرف لبنيات و گوشت قرمز باعث كاهش طول عمر زنان مبتلا به سرطان تخمدان شد. نويسنده تحقيق اينگونه نتيجه‌گيري كرد كه رژيم غذايي كم چرب و گياهي نه تنها براي جلوگيري از ابتلا به سرطان مهم است بلكه باعث افزايش طول عمر بيماران سرطاني هم مي‌شود.

مصرف زياد ميوه، سبزي و سويا، احتمال ابتلا به سرطان پستان را كاهش مي‌دهد
اين تحقيق در مارچ ۲۰۱۰ در ژورنال تغذيه باليني آمريكا۳ منتشر شد. در اين تحقيق ۳۴ هزار زن در سنگاپور و چين مورد بررسي قرار گرفتند كه مشخص شد كه ارتباط معكوس ميان مصرف ميوه و سبزي و ابتلاي زنان به سرطان پستان وجود دارد.

پروتئین حیوانی با کاهش سلامت استخوان مرتبط است
در ماه مارچ ۲۰۱۰ مجله تغذيه بريتانيا۴ تحقيقي را منتشر كرد كه نشان داد پروتئين حيواني باعث كاهش مواد معدني موجود در استخوان‌ها مي‌شود. در اين تحقيق ۵ ساله كه در پكن چين روی ۷۵۰ دختر انجام شد نشان داد كه پروتئين حيواني به ويژه گوشت و تخم‌مرغ باعث تضعیف استخوان‌ها می شود.

سویا ریسک سرطان ریه را کاهش می دهد
در يك تحقيق ژاپني كه روي ۷۶ هزار نفر انجام شد مشخص گرديد كه سويا از ابتلا به سرطان ريه جلوگيري مي‌كند. اين تحقيق در ژورنال تغذيه باليني آمريكا در فوريه ۲۰۱۰ منتشر شد. اين تحقيق همچنين نشان داد كه مردان و زناني كه سیگار نمی کشند و زیاد سويا مصرف مي‌كنند نسبت به کسانی که کمتر سویا مصرف می کنند احتمال کمتری برای ابتلا به سرطان ريه دارند. این تحقیق مشتقات سویا از جمله سوپ میسو، شير سويا، توفو (پنیر سویا) و سایر محصولات تخمیرشده سویا را هم شامل می شد.

يك رژيم غذايي گياهي كم چرب در كنار سبك زندگي سالم باعث جوان شدن سرخرگ‌ها مي‌شود
تحقيقي كه در فوريه ۲۰۱۰ در ژورنال کاردیولوژي آمريكا به چاپ رسيده نتیجه می گیرد كه مردان و زناني كه از يك رژيم غذايي كم چرب و گياهي پيروي كرده و در كنار آن ورزش متعادل انجام مي‌دهند و مديريت استرس مي‌كنند داراي لایه درون رگی۶ سالم‌تري هستند و احتمال بروز حمله قلبي در آنها پايين مي‌آيد.

باكتري‌هاي فرآورده‌هاي مرغي از علل بروز عفونت مجاری ادراري هستند
اين موضوع در مقاله مركز كنترل و پيشگيري از بيما‌ري‌ها در ژانويه سالن‌هاي ۲۰۱۰ منتشر شده است. محققان، نمونه‌هاي ادرار زناني كه عفونت ادراري داشتند را بررسي كردند و در آن رد پای عامل بیماری زا (پاتوژن) ئي‌كولي را يافتند که در غذاهای آلوده یافت می شود.. آنها سپس متوجه شدند كه بيشتر پاتوژن ئی‌كولي، از طريق مصرف فرآورده‌هاي گوشتي كه ۶۱ درصد آن فرآورده‌هاي مرغي بودند، وارد بدن بيمار شده بودند. محققان در نهايت به اين نتيجه رسيدند كه مرغ، عامل اصلي بروز عفونت ادراري و توليد ايي‌كولي است. آنها همچنين هشدار دادند كه ئی‌کولیهاي موجود در محصولات گوشتي، به دليل استفاده بي‌رويه آنتي‌بيوتيك‌ در دامپروري‌ها، در برابر داروها هر روز مقاوم‌تر مي‌شوند.

پروتئين‌هاي حيواني ريسك ابتلا به ديابت را افزایش می دهند
محققان در اين تحقيق كه تحقيقات آينده‌نگر اروپايي در مورد سرطان و تغذيه نام داشت، رژيم غذايي بيش از ۳۸ هزار هلندي را مورد بررسي قرار دادند. نتايج اين تحقيق كه در ژانويه سال ۲۰۱۰ در مجله پزشكي مراقبت از ديابت۹ به چاپ رسيد نشان داد، رابطه قوی ميان میزان مصرف پروتئين حيواني و ابتلا به بيماري ديابت وجود دارد. همچنين افزايش مصرف پروتئين حيواني باعث افزايش شاخص توده بدنی (معیار چاقی) ۱۰، دور كمر و نيز فشار خون مي‌شود. از سوي ديگر رابطه‌ای بین میزان مصرف پروتئين گياهي، و افزایش احتمال ابتلا به ديابت مشاهده نشد.

سویا باعث افزایش شانس زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان سینه می‌شود
در گزارشي كه در دسامبر سال ۲۰۰۹ در مجله اتحاديه پزشكي آمريكا منتشر شد محققان نشان دادند كه احتمال بازگشت بيماري سرطان پستان در زنان مبتلا كه از فراورده‌هاي سويا مانند شیر سویا، توفو یا ادامامی استفاده مي‌كنند نسبت به زنانی که سویا مصرف نمی کنند ۳۲ درصد كاهش مي‌يابد. همچنين مصرف سويا باعث مي‌شود كه ميزان مرگ و مير زنان مبتلا به سرطان پستان ۲۹ درصد كاهش يابد. در اين تحقيق كه در شهر شانگهاي چين انجام شد ۵ هزار زن به مدت چهار سال تحت نظر بودند.

گياهخوار شدن باعث خوش خلقی مي‌شود
گوشتخواراني كه گوشت را از برنامه غذايي خود حذف كرده و يا مصرف آن را كاهش مي‌دهند به تدريج خلق و خوی بهتری پیدا می کنند. نتايج اين تحقيق در ماه دسامبر ۲۰۰۹ در جريان كنفرانس اتحاديه سلامت عمومي آمريكا اعلام شد. محققان دانشگاه آريزونا، گوشتخواران حاضر در اين تحقيق را به سه دسته غذايي تقسم كردند؛ گروه كنترل (كه تغييري در رژيم غذايي خود ايجاد نكردند)؛ گروه ماهي خوران (در هفته ۳ يا ۴ وعده ماهي خوردند و گوشت ديگري مصرف نكردند) و گياهخواران (كه نه گوشت خوردند و نه تخم‌مرغ). گروه گياهخوار در زمينه تنش‌هاي روحي دچار بهبود شدند در حاليكه تغييري در خلق و خوی گروه های ماهي و كنترل ايجاد نشد.

رژيم غذايي زنان باردار تاثير مستقيم بر احتمال ابتلاي جنين آنها به ديابت دارد
در تحقيقي كه در مجله ديابت كودكان در اكتبر سال ۲۰۰۹ منتشر شد، مشخص شد زنان بارداري كه از كمترين ميزان سبزيجات در دوران بارداري خود استفاده كرده‌اند، احتمال ابتلاي نوزاد خود به ديابت نوع۱ را افزايش داده‌اند. زناني كه در در دوران بارداري فقط سه تا پنج وعده سبزيجات در هفته مصرف مي‌كردند در مقایسه با زناني كه هر روز سبزيجات مي خوردند، ۷۱ درصد بیشتر احتمال دارد که نوزاد شان به دیابت مبتلا شود.

مصرف گوشت قرمز ریسک ابتلا به دیابت را افزایش می دهد
در تحقیق جامعی که در نسخه اكتبر ۲۰۰۹ ژورنال ديابتولوجيا منتشر شده، مصرف گوشت قرمز و همچنين گوشت فراوري شده به ترتيب عامل اصلي بروز ۲۱ و ۴۱ درصد ديابت‌ها است.

در تحقيقي كه در اكتبر ۲۰۰۹ در ژورنال آمریکایی اپیدمیولوژی منتشر شد آمده است: مصرف سويا و مشتقات آن احتمال شكستگي استخوان لگن را در زنان را تا ۳۶ درصد كاهش مي‌دهد. در اين تحقيق كه در بین جمعیت چينی سنگاپور انجام شد، ۶۳ هزار بزرگسال شركت داشتند.

گوشت قرمز احتمال ابتلا به سرطان پروستات را افزيش مي‌دهد
در تحقيقي كه ۱۷۵ هزار مرد شركت داشتند مشخص شد که احتمال ابتلاي به سرطان پروستات در مرداني كه بیشترین مصرف گوشت قرمز را داشتند ۳۰ درصد بیش از مردانی بود كه کمترین مصرف گوشت قرمز را داشتند. نتايج اين تحقيق در اكتبر سال ۲۰۰۹ در مجله بيماري‌هاي همه‌گيري شناسي آمريكا منتشر شد.

از کتاب انقلاب غذا

پزشک متخصص انکولوژی و رادیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، گفت: مصرف مداوم گوشت قرمز، شانس ابتلا به سرطان روده را افزایش می‌دهد.

فاطمه نصرتی در گفت‌وگو با  خبرگزاری ایسنا افزود: استفاده از گوشت قرمز و حاوی چربی باید محدود شود و گوشت سفید نظیر مرغ و ماهی جایگزین آن شود.

وی ادامه داد: مصرف زیاد غذاهای گوشتی، عملکرد روده را کاهش داده و احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.

نصرتی اظهار کرد: مصرف مستمر سبزی و میوه در برنامه روزانه به منظور پیشگیری از سرطان توصیه می‌شود. مهم‌ترین عامل در پیشگیری از سرطان افزایش آگاهی مردم و پرسنل بهداشتی است.

این مسوول توضیح داد: افزایش آگاهی و اطلاعات به روز پزشکی پرسنل بهداشتی و انتقال به مراجعه کنندگان برای تشخیص زودرس و پیشگیری از سرطان لازم و ضروری است.

وی خاطرنشان کرد: متاسفانه بسیاری از مبتلایان به سرطان از عوامل مستعد کننده و علایم این بیماری آگاهی ندارند و بسیاری از تغییرات را طبیعی تلقی کرده و به پزشک مراجعه نمی‌کنند.

وی تاکید کرد: پرسنل بهداشتی باید هر گونه مورد مشکوک را به پزشک ارجاع دهند و بیماران را نسب به تغییر غیرطبیعی بدن آگاه کنند.

غذاهایی که از سرطان روده بزرگ جلوگیری می کنند

۱- برنج قهوه ای

با توجه به مطالعاتی که در زمینه تغذیه و سرطان انجام شده، محققان به این نتیجه رسیدند، افرادی که حداقل یک بار در هفته برنج قهوه ای مصرف می کنند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را تا ۴۰ درصد کاهش می دهند.

گفتنی است، این ماده غذایی حاوی فیبر بالایی است در حقیقت هر پیمانه برنج قهوه ای حاوی ۳٫۵ گرم فیبر اما هر پیمانه برنج سفید تنها حاوی نیم گرم فیبر است، فیبر شامل یک اسیدچرب با زنجیره کوتاه است که رشد سلول های سرطانی را متوقف می سازد.

۲- ذرت آغشته به کره

می توان گفت که فیبر موجود در ذرت یکی از بهترین موانع رشد سرطان روده بزرگ، به شمار می آید و کره هم به دلیل وجود اسید لینولئیک یک مبارز واقعی سرطان محسوب می شود.

۳- بادام زمینی

آیا می دانستید که بادام زمینی در دسته بنشن (حبوبات)  محسوب می شود نه آجیل ؟
مصرف حداقل سه بار در هفته حبوبات از جمله نخود، لوبیا سیاه و سفید و نخود فرنگی خطر پولیپ روده بزرگ را تا ۳۳ درصد کاهش می دهد. جالب است بدانید که نصف فنجان بادام زمینی حاوی بیش از ۶ گرم فیبر است.

۴- زنجبیل

مصرف زنجبیل به مدت ۲۸ روز متداول از التهاب و سرطان روده بزرگ پیشگیری می کند و خطر آن را حدود ۲۸ درصد کاهش می دهد. پزشکان مربوطه مصرف ۲ گرم یا ۲ قاشق غذاخوری مکمل ریشه زنجبیل را همراه با یک وعده غذایی روزانه، توصیه می کنند.

۵- چای

تنها یک فنجان چای در روز برای کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، کافی است. آنتی اکسیدان موجود در چای از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند. در این بین نیز چای سفید قدرتمند تر از چای سبز است و در مسدود کردن رشد پولیپ روده بزرگ بسیار موثر است.

۶- زردچوبه

تحقیقات آزمایشگاهی حاکی از این موضوع است که رنگدانه زرد موجود در زردچوبه که به کورکومین معروف است موجب از بین بردن سلول های سرطان روده بزرگ می شود. جالب است بدانید که حدود ۲۵ درصد از سلول ها با مصرف این ماده غذایی در کمتر از ۲۴ ساعت از بین خواهند رفت.

۷- اسفناج

بتا کاروتین موجود در اسفناج در مقابله با سرطان روده بزرگ نقش بسزایی را ایفا می کند و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است حاکی از این موضوع است که افرادی که حداقل یک بار در روز سبزیجات سبز پخته مصرف می کنند  نسبت به افرادی که از این گونه مواد غذایی مصرف نمی کنند حدود ۲۴ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده هستند.

۸- قارچ

به شما پیشنهاد می کنیم که به اسفناج پخته شده خود، قارچ نیز اضافه کنید زیرا قارچ نیز آنتی اکسیدانی است که دارای خواص ضد سرطانی است.

۹- تمشک سیاه

در کل میوه هایی که حاوی رنگدانه های قرمز رنگ هستند به دلیل وجود آنتی اکسیدان ، مبارزان سرسختی برای سرطان محسوب می شوند که در این بین تمشک سیاه حدود ۴۰ درصد بیش از دیگر انواع میوه های قرمز حاوی این نوع آنتی اکسیدان است.

۱۰ اشتباه بزرگ در خام گیاهخواری که باید از آنها اجتناب کنیم

۱- از زیاد خوردن اجتناب کنید. اکثر اوقات ما دائم در حال خوردن هستیم. ما به دلایل روحی و روانی، زمانی که ناراحت هستیم، زمانی که عصبانی هستیم، زمانی که هیجان زده و یا تنها هستیم؛ شروع به خوردن زیاد می کنیم.

۲- به اندازه کافی بخورید. شما برای شادابی و بدست آوردن کالری و انرژی کافی نیاز به مصرفمیوه ها و سبزیجات دارید. (از کم خواری بیش از حد خود داری کنید).

۳- از ترکیب و مخلوط کردن نامناسب میوه ها خود داری کنید، برای مثال سعی کنید آجیل ومغزها و میوه های خشک را با هم مخلوط نکنید و یا اگر هم این کار را می کنید به مقدار خیلی کم باشد.

۴- چربی زیاد از حد مصرف نکنید! بسیاری از آجیل ها دارای چربی زیاد می باشند و همچنین هضم آنها مشکل هست. شما می توانید برای تامین چربی بدن به میزان لازم از میوه هاایی همچونزیتون خامو بسیاری میوه های دیگر هم استفاده کنید.

۵- یکی از بزرگترین اشتباهات: مصرف نکردن به میزان کافی سبزیجات برگ سبز هست!!! این نکته خیلی دارای اهمیت است. مطمئن بشوید که روزانه به میزان کافی این سبزیجات را در برنامه غذایی خود قرار داده اید. توجه کنید شما بایستی حتما از این امر اطمینان حاصل کنید اگر می خواهید شادابی و سرزندگی را کاملا احساس کنید.

۶- از سلامت سبزیجات و میوه ها اطمینان حاصل کنید و تا می توانید ارگانیک مصرف کنید.

۷- خواب به اندازه کافی را فراموش نکنید.

۸- ریلکسیشن را به خوبی انجام بدید.

۹- حتما به طبیعت بروید و تفریح کنید و …

۱۰- ورزش کنید!!!

منبع انگلیسی: http://therawfoodfamily.com/the-9-biggest-mistakes-on-a-rawfood-diet

خام گیاهخواری و تامین کلسیم از دید دکتر آذر 

از دکتر ذرین آذر متخصص امراض داخلی و دارای بورد فوق تخصص در بیماری‌های دستگاه گوارش می پرسند نظرتان در مورد مصرف شیر و تخم مرغ و عسل در کنار رژیم گیاهخواری چیست؟

 میگوید نه تنها دلیلی برای مصرف آنها نمی بینم بلکه مصرف آنها مضر است.  اولین کاری که من می کنم زمانی که هر بیماری به مطب من می آید یا می خواهد با من کار کند. اوّلین توصیه ام این است که بلافاصله شیر و موادلبنی را کنار بگذارند. برای اینکه شیر برای بدن بسیار محرک و  آلرژی زا تر است حتی نسبت به گوشت بیشتر.

گوشت که در حال حاضر مشکلات خودش را دارد. ولی شیر مشکلات بسیاری دارد، نه تنها مشکلات گوشت را از نظر تغذیۀ غلط دامها، از نظر طرز نگهداریِ غیر سالم دام ها ، از نظر اضافه شدن استروئیدها و انواع و اقسام آنتی بیوتیک هایی که در شیروجود دارد . شیر نه تنها این مسائل را دارد بلکه چیزهای بیشتری هم دارد.

خیلی ساده اگر دوباره به طبیعت مراجعه کنیم، میبینیم که هر موجودی در طبیعت تا یه دورۀ خاصی شیر میخورد و اونم دورۀ نوزادی اش است. انسان نیز تا ۲ سالگی از شیر مادر استفاده می کند. آیا طبیعت نمیفهمیده؟ که اگر قرار بود به شیر خوردن ادامه دهیم، شیر مادرمان که بهترین منبع شیر هست، حتماً ادامه پیدا می کرد. این طبیعت هوشمند در بدن ما بلافاصله آن آنزیمی را که قند شیر را میشکند و تجزیه میکند را بعد از دو سالگی  قطع می کند و از همان جا است که خیلی ها به این قند شیر آلرژی دارند و حساس هستند، چون نمی توانند هضمش کنند، چون آن آنزیم وجود ندارد و نتیجه اش این می شود که دچاره نفخ و گاز می شوند. بعد به آنها توصیه میکنند که چی؟ بروید و  آنزیمش را به طور مصنوعی بخورید که بتوانید شیر را هضم کنیم. چرا؟ اگر طبیعت به من گفته نخور، چرا من باید بخورم. و علاوه بر این شیر هر مادری برای کودک خودش بهترین شیر است. من قرار نیست شیرِ گاو بخورم، شیرِ گاو برای گوساله خیلی خوب است ولی برایِ من خوب نیست. غذایِ من شیر نیست، غذایِ من شیرِ گاو نیست.

 اگر بخواهم خیلی  علمی تر صحبت کنم، می توانم ساعت ها راجع به شیر برایتان صحبت کنم.  دلیل اینکه طبیعت نخواسته است که من و شما بعد از ۲ سالگی از شیر استفاده کنیم به دلیل ترکیبات خاصیِ است که در شیر وجود دارد. فاکتورهای رشدی که در درون شیر وجود دارد برایِ رشدِ بچه لازم است، ولی بعد از سن ۲ سالگی برایِ من و شما نه تنها لازم نیست بلکه زیان آور است. چرا؟ چون به تولیدِ سلول هایِ سرطانی کمک می کند، به رشدِ سلول هایِ سرطانی کمک می کند. درحال حاضر تحقیقات بسیار زیادی انجام شده که در آنها گفته می شود کسانی که دیابت نوع اول دارند، در حقیقت در این بیماری ها، شیر دخالت هایی دارد. مصرف شیر گاو در آنها دخالت هایی دارد.

 مسئلۀ دیگری که در مورد شیر است با پاستوریزه کردن و هموژنیزه کردن که یک پروسۀ کلی است که در آن کلیِ تغییراتِ شیمیایی و تغییرات مواد غذایی روی می دهد که بعد نمیدانم از آن شیر چی باقی می ماند و بعد به آن مکمل اضافه می کنند. ویتامینِ “دی” می زنند، که بتواند قابلِ خوراک بشود!!!

میدانید که پروتئین هایِ حیوانی، بدن را اسیدی می کنند. بدن انسان باید اندکی آلکالی یا بازی باشد. وقتی بدن اسیدی می شود، این بدنِ هوشمند  برایِ اینکه این محیط را برایِ فعل و انفعالات و در حقیقت سوخت و ساز و فونکسیونی که  اُرگانهایِ مختلف بدن دارند، مساعد کند، چکار می کند؟

از اُستخوانها، کلسیم را استخراج می کند که واردِ خون کند که محیط رو آلکالی بکند. چرا؟ چون کلسیم آلکالی کنندۀ بسیار خوبی هست و در عین حال راحت ترین وسیله است که بدن در اختیارِ دارد که بتواند از اُستخوانها، کلسیم را بیرون بیاورد و در خون قرار دهد و بعد از طریق کلیه دفع شود.

بنابراین این بحث که شیر برای ِکلسیم و برایِ پوکیِ استخوان خوب است، نه تنها افسانه ای بیشتر نیست بلکه کلاً متضاد است.یعنی هر چه فردی بیشتر شیر می خورد یا بیشتر مواد حیوانی مصرف می کند، بیشتر خطر ابتلا به پوکیِ اُستخوان را خواهد داشت.

آمار این قضیه را به ما نشان می دهد، نیازی نیست که به حرف من یا دیگران گوش بِدهید. آمار کاملاً نشان می دهد؛ امروزه به وضوح در کشورهایی که بیشترین میزان مصرف محصولات لبنی را دارند مثل کشورهای اسکاندیناوی، بیشترین میزان پوکی استخوان در آنها دیده می شود.

نفی “اصل انسان-محوری” نوع مناسبات اخلاقی ما را با سایر موجودات زنده دچار تحوّلی بنیادین می کند. نخستین نتیجه ای که از نفی آن اصل برمی آید این است که از منظر اخلاقی باید منافع و مصالح تمام گونه های زنده را علی الاصول برابر دانست. بنابراین، از منظر اخلاقی نمی توان منافع و نیازهای انسانها را صرفاً از آن رو که انسان هستند، بر منافع و نیازهای گونه های زنده دیگر مقدم دانست. مقدم داشتن منافع و نیازهای یک گونه بر گونه دیگر فقط در صورتی اخلاقاً دفاع پذیر است که دلایل اخلاقی موّجهی برای آن ترجیح وجود داشته باشد. روشن است که در میان تمام موجودات زنده رعایت این ملاحظات اخلاقی صرفاً بر انسانها فرض است. به بیان دیگر، اگر “اصل انسان-محوری” را نامعتبر بدانیم، در آن صورت بر انسانها به عنوان فاعلان اخلاقی فرض است که در مناسبات خود را با سایر موجودات زنده تجدید نظر اساسی کنند، و رفتارهای خود را با سایر موجودات زنده در چارچوب اصول اخلاقی تازه ای سامان بخشند. اما آن اصول اخلاقی کدام است؟ نفی “اصل انسان-محوری” مناسبات انسانها را با سایر موجودات زنده به کدام قیود اخلاقی مقید می سازد؟

پیش از آنکه به این پرسش پاسخ دهیم، خوبست که نخست میان دو دسته از منافع یا نیازهای موجودات زنده تمایز نهیم: منافع یا نیازهای اساسی، ومنافع یا نیازهای غیراساسی. منافع یا نیازهای اساسی مجموعه شرایطی است که تحقق آنها شرط لازم بهره مندی از یک زندگی حداقلی کرامتمند (در مورد انسانها)، یا یک زندگی توأم با سلامت (در مورد سایر موجودات زنده) است. اگر منفعت یا نیازی فاقد این ویژگی باشد، آن را منفعت یا نیاز غیراساسی می نامیم. برای مثال، نیاز انسان را به غذای کافی باید از جمله نیازهای اساسی او بشمار آورد. اما شوق به تجملات را نمی توان از جمله نیازهای اساسی یک انسان تلقی کرد.

اکنون می توانیم مهمترین اصولی را باید بر مناسبات انسانها با سایر موجودات زنده حاکم باشد، به قرار زیر برشماریم:

اصل اوّل یا اصل دفاع از خود:

انسانها اخلاقاً حق دارند در مقابل تعرض سایر موجودات از خود و سایر انسانها دفاع کنند، حتّی اگر لازمه این دفاع تعرض به منافع اساسی موجود مهاجم باشد. برای مثال، اگر انسانی مورد حمله یک شیر درنده قرار بگیرد، در صورت لزوم حق دارد که برای حفظ جان خود آن شیر را از میان ببرد.

اصل دوّم یا اصل بقا:

انسانها اخلاقاً حق دارند برای رفع نیازهای اساسی خود یا انسانهای دیگر در صورت لزوم به منافع اساسی موجودات زنده دیگر تعرض نمایند. برای مثال، انسانها می توانند در صورت لزوم برای نجات از گرسنگی حیوانات دیگر را شکار نمایند. البته باید توجه داشت که “اصل بقا” انسانها را مجاز نمی دارد که برای تأمین نیازهای اساسی خود به هر نحوی که می پسندند با سایر موجودات زنده رفتار کنند. در مواردی که انسانها ناگزیرند برای تأمین نیازهای اساسی خود نیازهای اساسی سایر موجودات زنده را زیر پا نهند، باید کمترین زیان و رنج ممکن را بر ایشان تحمیل نمایند. از سوی دیگر، توجه به این نکته نیز مهم است که “اصل بقا” بر مناسبات میان انسانها قابل اطلاق نیست. یعنی، انسانها حق ندارند برای تأمین نیازهای اساسی خود منافع اساسی انسانهای دیگر را قربانی نمایند.

اصل سوّم یا اصل عدم تناسب:

انسانها حق ندارند برای تأمین نیازهای غیراساسی یا تجمّلی خود به منافع اساسی سایر موجودات زنده تعرض نمایند. برای مثال، وقتی که انسانها برای سرگرمی و تفریح به شکار حیوانات یا ماهیگیری می پردازند، در واقع نیازهای اساسی آن حیوانات (یعنی حق حیات آنها) را برای تأمین نیازی غیر اساسی (مثلاً خوش گذرانی) قربانی می کنند، و این امر ناقض اصل سوّم است.

اصل چهارم یا اصل جبران مافات:

هرگاه انسانها دست کم یکی از اصول فوق را نقض کنند، جبران زیانهای وارده بر ایشان فرض است.
اصل “دفاع از خود” و نیز “اصل بقا” را در چارچوب اخلاق مبتنی بر “اصل انسان-محوری” هم می توان پذیرفت. مهمترین نقطه تمایز میان اخلاق مبتنی بر “اصل انسان-محوری” و اخلاقی که آن اصل را مردود می داند، “اصل عدم تناسب” است. در چارچوب اخلاقی که مبتنی بر “اصل انسان-محوری” است، رعایت “اصل عدم تناسب” و به تبع آن “اصل جبران مافات” بر انسانها فرض نیست. بنابراین،”اصل عدم تناسب” را باید مهمترین پیامد اخلاقی نفی “اصل انسان-محوری” و مهمترین رکن تجدید نظر در نوع رابطه انسانها با سایر موجودات زنده دانست.

آرش نراقی

فضیلت گیاه‌خواری

پرسش اصلی در این نوشتار از فضیلت گپیاهخواری این است: آیا رژیم غذایی گوشتخوارانه از منظر اخلاقی دفاع پذیر است؟ به بیان دیگر، آیا انسانها اخلاقاً حق دارند که برای تأمین خوراک خود جان حیوانات دیگر را از ایشان سلب کنند؟

(۱)

بسیاری از کسانی که رژیم غذایی گوشتخوارانه را بدون هیچ قید و شرطی اخلاقاً روا می دانند، کمابیش به اصل زیر باور دارند (بگذارید آن را “اصل انسان محوری” بنامیم):

اصل انسان-محوری: انسانها اخلاقاً برتر از سایر موجودات زنده هستند.

در اینجا مقصود از “برتری اخلاقی” انسانها دست کم این است که ارزش اخلاقی انسانها بیشتر از سایر موجودات زنده است، و لذا نیازهای انسانها اخلاقاً بر نیازهای سایر موجودات زنده تقدم دارد. بنابراین، هرگاه که میان نیازهای انسانها و موجودات زنده دیگر تعارض رخ دهد، برآوردن نیازهای انسانها اخلاقاً اولویت می یابد. برای مثال، اگر برآوردن نیازهای غذایی انسانها در گرو کشتن حیوانات دیگر باشد، مطابق “اصل انسان-محوری”، لاجرم باید کشتن آن حیوانات را اخلاقاً روا بدانیم. بنابراین، همانطور که می بینیم “اصل انسان-محوری” نقش مهمی در توجیه اخلاقی رژیم غذایی گوشتخوارانه ایفا می کند.

اما از سوی دیگر، سایر موجودات زنده هم منافع و مصالحی خاص خود دارند که می تواند به نحوی از انحاء آسیب ببیند. به گمان من بخوبی می توان بر این مبنا استدلال کرد که سایر موجودات زنده نیز واجد حقوق اخلاقی ای خاص خود هستند. برای مثال، حیواناتی که منبع تأمین نیازهای گوشتی انسانها هستند قابلیت تجربه درد دارند، و بنابراین، می توانند مورد آزار قرار گیرند، یعنی درد و رنجی غیرضروری بر ایشان تحمیل شود. اما آزار حیوانات و تحمیل درد و رنج غیرضروری بر ایشان، به منافع یا مصالح خاص آن حیوانات آسیب جدّی می رساند، و از این رو آشکارا اقدامی اخلاقاً نارواست. به نظر می رسد که موجودات زنده از منظر اخلاقی واجد حقوقی هستند که رعایت آنها بر انسانها فرض است. اگر بپذیریم که منافع و مصالح خاص موجودات زنده باید رعایت شود، و موجودات زنده واجد حقوق اخلاقی هستند، در آن صورت هرگونه تمایزگذاری میان موجودات زنده، و ترجیح منافع یک گونه بر گونه های دیگر فقط در صورتی اخلاقاً موجه خواهد بود که به نحو دلبخواهی و بدون مبنای عقلی موّجه صورت نگرفته باشد. مبنای این استدلال تا حدّ زیادی مشابه استدلالی است که در تقبیح اخلاقی نژادپرستی یا تبعیض جنسیتی علیه زنان اقامه می شود. نژادپرستی یا تبعیض علیه زنان از آن رو اخلاقاً نارواست که مطابق آن دیدگاهها، انسانها بر مبنای نژاد یا جنسیت شان از یکدیگر متمایز می شوند، و بر آن مبنا منافع یک گروه بر گروه دیگر تقدم می یابد. اما تمایز اخلاقی نهادن میان انسانها بر مبنای نژاد یا جنسیت عقلاً دفاع پذیر نیست. بنابراین، به نظر می رسد که اصل کلّی زیر از منظر اخلاقی پذیرفتنی باشد (بگذارید آن را “اصل برابری اخلاقی موجودات زنده” بنامیم):

اصل برابری اخلاقی موجودات زنده: با موجودات زنده باید به نحو یکسان رفتار کرد مگر آنکه بتوان نشان داد میان آنها تفاوتی واقعی و اخلاقاً مربوط وجود دارد که به اعتبار آن می توان تفاوت در رفتار را موّجه ساخت.

اگر “اصل برابری اخلاقی موجودات زنده” را بپذیریم، در آن صورت “اصل انسان-محوری” یا برتری انسانها فقط در صورتی اخلاقاً موّجه است که میان انسانها و سایر موجودات زنده تفاوت واقعی و اخلاقاً مربوطی وجود داشته باشد که به اعتبار آن بتوان برتری اخلاقی انسانها را بر سایر موجودات زنده عقلاً توجیه کرد. بنابراین، پرسش مهّم این است که آیا میان انسانها و سایر موجودات زنده تفاوتی واقعی و اخلاقاً مربوط وجود دارد که به اعتبار آن بتوان انسانها را از سایر موجودات زنده اخلاقاً برتر دانست؟

هواداران “اصل انسان-محوری” استدلال می کنند که انسانها پاره ای ویژگیهای منحصر به فرد و ممتاز دارند که به اعتبار آن می توان به نحو موّجهی آنها را (اخلاقاً) برتر از سایر موجودات زنده دانست. برای مثال، یکی از آن ویژگیها این است که انسانها از قوّه خرد برخوردارند. اما چگونه می توان از این واقعیت که انسانها واجد پاره ای ویژگیهای ممتاز و منحصر به فرد هستند (به فرض صحت) منطقاً نتیجه گرفت که انسانها را باید از منظر اخلاقی بر سایر موجودات زنده برتر دانست؟

در این استدلال دو اشکال اساسی نهفته است:

اوّل آنکه، به صرف آنکه انسان واجد ویژگی واقعی الف است (مثلاً واجد قوّه عقل است) نمی توان نتیجه گرفت که واقعیت الف همان”تفاوت اخلاقاً مربوطی” است که به اعتبار آن می توان انسانها را از سایر موجودات زنده اخلاقاً برتر دانست. برای آنکه از واقعیت الف برتری انسانها را بر سایر موجودات زنده نتیجه بگیریم به مقدمه دیگری هم نیاز داریم که نشان دهد ویژگی الف همان واقعیت “اخلاقاً مربوطی” است که در جست و جوی آن هستیم. در واقع در دل استدلال فوق صورتی از مغالطه “است” و “باید” نهفته است: مقدمه استدلال فوق یک گزاره توصیفی یا “است- دار” است (یعنی این گزاره که “انسانها واجد پاره ای ویژگیهای منحصر به فرد و ممتاز هستند”)، اما نتیجه آن استدلال یک گزاره تجویزی یا “باید-دار” است (یعنی این گزاره که “انسانها را باید از منظر اخلاقی بر سایر موجودات زنده برتر دانست”).  از یک گزاره “است-دار” نامرکب به تنهایی نمی توان یک گزاره “باید-دار” را منطقاً نتیجه گرفت.

دوّم آنکه در فضیلت گپیاهخواری، حتّی اگر بپذیریم که وجود پاره ای صفات ممتاز و منحصر به فرد در یک موجود زنده علی الاصول می تواند برتری اخلاقی آن موجود را بر سایر موجودات زنده موّجه سازد، در آن صورت چرا این استدلال را فقط به گونه انسانی منحصر کنیم؟ موجودات زنده دیگر نیز هر یک ویژگیهای ممتازی دارند که در گونه های دیگر یافت نمی شود. برای مثال، کبوتران توانایی شگفت انگیزی در جهت یابی دارند، یوزپلنگها توانایی منحصر به فردی در سریع دویدن دارند، گاوها و گوسفندان توانایی نشخوار کردن دارند، و غیره. چرا ویژگیهای ممتاز این موجودات را مایه برتری اخلاقی آنها بر انسانها ندانیم؟ آیا دلیلی وجود دارد که ویژگیهای ممتاز انسانها را ارزشمندتر از ویژگیهای ممتاز حیوانات دیگر فرض کنیم؟ بدون شک ویژگیهای ممتاز ما انسانها برای ما انسانها ارزشمندتر است، چرا که این خصوصیات ضامن بقا و مایه تأمین منافع ماست. اما ویژگیهای ممتاز گونه های دیگر موجودات زنده نیز برای آنها ارزشمندتر است، چرا که ضامن بقا و مایه تأمین منافع آنهاست. ما فقط درصورتی می توانیم ویژگیهای ممتاز خود را از ویژگیهای ممتاز موجودات زنده دیگر برتر بدانیم که منظر انسانی را (یعنی آن منظری که از دریچه آن ویژگیهای ما مهمتر و برتر جلوه می کند)، از منظر موجودات زنده دیگر (یعنی آن منظری که از دریچه آن ویژگیهای هر گونه برای آن گونه مهمتر و برتر جلوه می کند) ارزشمندتر تلقی کنیم. اما چرا باید منظر انسانی را برتر و ارزشمندتر از منظر سایر موجودات زنده بدانیم؟ درحدّی که من می دانم تنها دلیلی که تاکنون برای اثبات برتری منظر انسانی بر منظر سایر موجودات زنده ارائه شده است نهایتاً این است که انسانها خود برتر از سایر موجودات هستند. اما اگر “اصل انسان-محوری” را نهایتاً بر مبنای فرض برتری انسانها توجیه کنیم، آشکارا مصادره به مطلوب کرده ایم. البته ادعای من این نیست که هرگز نمی توان استدلالی غیردوری برای اثبات برتری اخلاقی انسانها یافت. اما در اینجا مسؤولیت اقامه برهان بر دوش قائلین “اصل انسان-محوری” است. در غیاب چنان استدلال غیردوری، لاجرم باید “اصل انسان-محوری” را نامعتبر دانست.

آرش نراقی